แต่ไม่เคยแบ่งหรือกันเอาไว้สำหรับสำรองเผื่อฉุกเฉินเลย อันนี้ง่ายครับ แค่เจียดหรือกันเงินออกมาตามตัวเลขที่คำนวณได้ก็เป็นอันเรียบร้อย เช่น ถ้ามีเงินเก็บอยู่ 300,000 บาท และคำนวณแล้วว่าต้องมีเงินสำรอง 120,000 บาท (กรณีรายจ่ายรวมต่อเดือน 20,000 บาท) ก็ให้แยกเงิน 120,000 บาท ไว้เป็นเงินสำรอง ส่วนอีก 180,000 บาท ก็ค่อยมองหาการลงทุนเพื่อต่อยอดให้งอกเงยต่อไป

หรือยังมีเงินสำรองไม่ถึง 6 เท่าของรายจ่ายต่อเดือน อาจเริ่มเก็บโดยหัก 10% ที่เราสะสมก่อนใช้จ่ายในแต่ละเดือน มาสะสมในตะกร้าเงินสำรองเผื่อฉุกเฉิน ในกรณีที่มีค่าใช้จ่ายเยอะ เก็บ 10% ไม่ไหว ก็ให้เริ่มเท่าที่ไหว ออมตามกำลังไปก่อนได้

ในระหว่างเดือนหรือระหว่างปี หากมีเงินก้อนใหญ่เข้ากระเป๋า เช่น คอมมิชชั่น โบนัส เงินปันผล หรือรายได้อื่นๆ ก็สามารถแบ่งมาเติมลงในตะกร้านี้ เพื่อช่วยให้บรรลุเป้าหมายได้เร็วยิ่งขึ้น

หลายคนฟังตรงนี้แล้วอาจจะรู้สึกท้อ เพราะจะว่าไปการเก็บเงินสำรองให้ได้เพียงพอค่าใช้จ่าย 6 เดือนนั้น ถ้าไม่มีวินัยมากพอ ต้องยอมรับว่าไม่ง่ายเลย คิดง่ายๆ ว่าหักออมเดือนละ 10% เพื่อเป้าหมาย 6 เดือน หรือ 600% ก็ต้องใช้เวลาเก็บกันอย่างน้อย 60 เดือน หรือ 5 ปี

แต่อย่างที่บอกครับว่า “ถ้ามีวินัยมากพอ” และ มีรายได้ทางอื่น แล้วรู้จักจัดสรรและบริหาร เช่น ทุกครั้งที่ได้คอมมิชชั่น โบนัส หรือเงินปันผล เราอาจตั้งเป็นกติกากับตัวเองเลยว่าจะออมครึ่งหนึ่ง และกินใช้จ่ายเติมเต็มความสุขอีกครึ่งหนึ่ง เพียงเท่านี้ทุกอย่างก็ง่ายและเร็วขึ้นได้แล้ว

ตัวอย่างเช่น

ถ้าเราได้โบนัส 2 เดือน แล้วแบ่งออมในตะกร้าเผื่อฉุกเฉินสัก 1 เดือน แค่นี้ก็ได้เงินออมเพิ่มอีก 1 ใน 6 ของเป้าหมายแล้ว ระยะเวลาเก็บที่เคยนาน 5 ปี ก็จะเหลือแค่ 3 ปี